Шырав: ал çитни

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(ал с̚’ит’т’и), actus aut facultas aliquid manu attingendi; status eius, qui ad aliquam rem faciendam otium habet vel earn efficere potest. Доставание рукою до чего-либо; досуг или возможность сделать или достать что-либо. КС. Кармашрăм та, ал çитмерĕ. Я потянулся, но у меня рука не достала. С. Айб. † Куçăм курать, чун савать, аллăм çитмест, — мĕн тăвас? Я вижу ее глазами и люблю ее от души; но что мне делать, если я не могу взять ее за себя? Ср. Юм. Ал çитнĕ чõх çĕлесе парăп эп сана õ кĕпене. Я сошью тебе на досуге эту (упомянутую) рубашку. Ib. Ал çитнĕ чõхне тăвăп (ал çавăрннă чõхне). Сделаю на досуге. КАХ. Чӳклемене тĕрлĕ вăхăтра тăваç: хăшĕ е тăр-хĕлле тăваç, хăшĕ çăварнира туса иртереç, алă çитнисем авăнсем пĕтерсен кĕр-куннех туса иртерсе яраççĕ. Чӳклеме устраивается в разное время: у иных в средине зимы, у других на маслянице; те же, кто удосужится, справляют его еще осенью, после молотьбы. Изванк. Пирĕн, этем ывăлĕ-хĕрин, вăл ĕçе тума алă çитмест. У нас, людей, нет досуга (или: возможности) сделать это.

Çавăн пекех пăхăр:

акын ал ал çемми ал çилли « ал çитни » ал çуп ал çупăшĕ ал витĕр пăх ал витри ал лапки